De snelste motorsportwebsite van Nederland

Bakker onderuit over eigen olie De laatste ronde voor het EK Superstock in het Italiaanse Imola werd door John ÒstijlvolÓ afgewerkt. Na alle problemen dit seizoen, was ook nu weer de pechduivel ter plaatse. Door een losgekomen olieleiding moest John al in de eerste training onvrijwillig kennis maken met het asfalt, nadat hij over de door zÕn Ducati verloren olie onderuit ging in een snelle bocht, genaamd Tamburello. Met de nodige pijn en een miserabel schakelende motor wist hij de race toch uit te rijden en finishte uiteindelijk op een 23e plaats. De race werd, zoals zo vaak dit jaar, gewonnen door de Italiaan Iannuzzo op Suzuki en is daarmee met grote voorsprong Europees kampioen Superstock 2002.

Na 4 ronden te hebben afgelegd in de vrije training op vrijdag, kwam John met een hevig rokende motor voorbij aan de pitmuur. Dat zag er niet goed uit wist iedereen op dat moment, behalve John zelf. Eerst vele honderden meters later, bij het uitkomen van de Tamburello, de bocht waar destijds Formule 1 coureur Ayrton Senna het leven liet, was hij de motor kwijt toen hij het gas er vol op zette. Gevolg: een schuiver waarbij John ongelukkig terechtkwam en persoonlijk schade opliep aan Òkop en kontÓ. Nader onderzoek wees echter ook uit dat een spierverbinding tussen pols en hand een scheurtje vertoonde, iets wat hem naast de nodige stijfheid het hele weekend op zou blijven breken.

ÒDit had natuurlijk nooit mogen gebeuren. Ik verwachte in Assen de positieve lijn terug te hebben gevonden, en dan zoiets. Ik ben wel eens meer van de motor getuimeld in mÕn race carriˆ¬re, maar ik zag nu echt sterretjes. MÕn achterwerk en hoofd hebben beiden een flinke klap gehad en ben ongelukkig terechtgekomen met mÕn rechter pols. In elk geval heeft mÕn Shark helm zÕn diensten bewezen, maar die is nu wel rijp voor de vuilcontainerÓ, aldus John zÕn commentaar na het bezoek aan Clinica Mobilie van racedoctor Costa.

Voor de tweede training en dus eerste kwalificatie had Bakker zÕn crew na het vervangen van de diverse onderdelen en de nodige creativiteit met polyester en tape de machine weer op orde. Althans zo leek het. Na enkele ronden kwam John terug in de pits en wist te melden dat de Ducati vast bleef staan in zÕn versnelling. Waarschijnlijk was door de val de selector van de versnellingsbak in het ongerede geraakt of erger nog, was een schakelvork binnenin de bak beschadigd.

Voor een pijn verbijtende Bakker zat er deze training van slechts 5 ronden niet meer in dan een 29e en daarmee op ŽŽn na laatste plaatsÉÉÉÉÉÉ.

De tweede kwalificatie had gelukkig een iets gunstiger afloop voor de Terneuzenaar. De versnellingen waren weer gangbaar gekregen, zij het dat het nog niet echt soepel werkte. Het bleef in elk geval marcheren.
Ondanks een pijnstillende injectie net voor de start van deze sessie, kwam de pijn in zÕn pols al snel terug. Hij moest daarom enkele rondjes rijden afwisselen met steeds een korte pauze in de pits. John liet uiteindelijk een beste tijd noteren van 1min.59.1 sec. en dat gaf recht op vertrek vanaf een 24e plaats tijdens de race van zondag.

De warm-up werd zondagochtend verreden op een half natte baan en was voor Bakker meer bedoeld om de spieren los te maken en in een paar rondjes weer het race gevoel te krijgen.

Vertrokken vanaf een 24e plaats moet hij in het begin van de strijd al een paar plaatsjes toegeven. Afgesproken was tussen John en team dat niet alles op alles gezet zou worden en dat, gezien zÕn fysieke situatie, uitrijden nu het belangrijkste was. Ofschoon naar later zou blijken de pijn natuurlijk alleen maar toenam, stak ook het euvel van een onwillige versnelling weer de kop op. Bij het terugschakelen bleef de versnelling veelvuldig vastzitten en was eerst weer opschakelen de enige remedie om, op dit overigens prachtige en tegen de bebouwde kom aanliggende circuit, de zaak onder controle te krijgen. En dat bij snelheden van boven de 250 km/u, op een baan die flink wat hoogte verschillen kent waardoor versnellen en vertragen elkaar in extremus opvolgen.
Tegen het einde van de race weet John na een verbeten strijd met zichzelf en machine nog twee plaatsen naar voor te schuiven, om zodoende als 23e over de finish te gaan.

John: ÓWe zijn natuurlijk vrijdag al niet best begonnen. Na het weer vastlopen van de versnelling tijdens de race heb ik er even aan gedacht binnen te komen, maar dat kon ik het team en fans niet aan doen. Misschien wel mÕn zwaarste wedstrijd tot nu toe dit jaar en ben daarom wel blij aan de finish te zijn gekomenÓ.

ÒKijk je leert er mee leven, maar we hadden ons het afscheid van het seizoen 2002 toch wel wat anders voorgesteld, zeker na een succesvol weekend in Assen twee weken geleden. Het hele gebeuren met de olieslang heeft onze plannen aardig doorkruist. Een blunder ja, maar ook dat komt voor in de racerij. Gelukkig is John er met relatief weinig kleerscheuren vanaf gekomen, het had natuurlijk veel erger gekund. Maar laten we daar maar niet teveel bij stilstaan. Het offici‘le seizoen 2002 zit erop. EŽn van enkele hoogtepunten, maar vooral veel dieptepunten door hoofdzakelijk de technische problemen in de eerste helft van het seizoen. De stemming binnen het team is ondanks alles steeds goed gebleven en John heeft zich als een prof staande gehouden. Je leert elkaar in zoÕn seizoen in elk geval wel kennenÓ, vult het teammanagement nog aan.

Binnen enkele weken verwachten John en team met meer nieuws omtrent het seizoen van 2003 naar buiten te kunnen komen.