Woensdag 8 mei werd er al vroeg vertrokken voor de lange reis naar het Circuit van Donington Park. Via Frankrijk naar de boot naar Engeland en dan nog ruim 300 km rijden. Maar het mooie vooruitzicht wat we hadden maakt deze reis meer dan de moeite waard!!
De 2de race van de 3D-Cup op het geweldige Engelse circuit. Op donderdag zou Mark een trainingsdag hebben, de vrijdag rust en ontspanning en op zaterdag en zondag de kwalificaties en races. Enkele jaren geleden had Mark hier al eens geraced, maar daar had Mark niet zo’n goede herinneringen aan overgehouden. Het was toen echt veel te koud, 5 graden tijdens de race, en Mark was toen helaas ook een van de vallers. Nu moest het zeker sneller en beter gaan. Met het goede gevoel van de eerste race op Lausitz was Mark er klaar voor!<br /> <br /> Donderdagmorgen om 10u mocht Mark de baan op voor de eerste sessie. ‘Toch wel weer even wennen na al die jaren’ vertelde Mark. ‘Maar wat een gave baan met die snelle knikken en hoogteverschillen’. Er werden nog 2 sessies verreden en enkele veranderingen aan de motor gedaan. ‘Na de pauze gaan we er dan nog eens goed voor zitten!’ klonk Mark gemotiveerd. Daarmee moest helaas nog even gewacht worden. De middag werd ontregeld door buien en terwijl zijn maatjes tussen de buien door nog 2 sessies konden rijden had Mark de pech dat het bij aanvang van zijn sessie ging regenen. ‘Dan zaterdag maar weer verder’. <p><br /> </p> <p>Zaterdag zou een spannend dagje gaan worden, want er was weer regen voorspeld in de middag. De ochtend begon voor de 3D-Cuprijders met een vrije training en daarna 2 kwalificaties. Het plan van Mark was om de eerste kwalificatie nog wat ritme op te doen en dan de tweede kwalificatie met nieuwe banden proberen nog een tandje sneller te gaan. ‘De voorband was toch al wat slechter dan ik dacht, want ik voelde hem al een beetje gaan’ vertelde Mark na de sessie. Na de helft van de sessie was Mark al binnen gekomen. Snel banden wisselen en de motor klaar maken voor de tweede kwalificatie. Tevergeefs, want een half uur voor de kwalificatie begon het dus te regenen. Geen tweede kans meer en dus een beetje onverwachte 12de startplaats voor de race.<br /> <br /> In de tijd voor de race was het niet meer droog geworden dus het werd een wet race. Alle coureurs op de regenbanden aan de start. Dan zou er misschien wel een kans zijn voor Mark die altijd wel de weg vind op een natte baan. Afwachten…. Het licht gaat uit voor de race over 10 rondjes. Mark mist wat snelheid en komt in het gedrang terecht en zakt een aantal plaatsen terug na een voorzichtige start. Niemand wist nu hoe de grip zou zijn dus het kon wel eens een spannende race gaan worden. Mark ziet de grootste groep rijders voor hem na enkele ronden weglopen, maar hij blijft zelf hangen achter Johnny Kock met zijn Ducati Panigale. ‘Hij accelereerde elke keer harder de bocht uit en ik durfde hem de eerste paar rondjes nog niet uit te remmen’. ‘Ik miste echt het vertrouwen in de banden. Leek wel geblokkeerd’. Zo verklaarde Mark na de race. Toen Mark eindelijk voorbij Johnny Kock was ging zijn ritme duidelijk omhoog en gingen de rondetijden omlaag. Dit was helaas allemaal te laat. Na 10 rondjes kwam Mark tot net achter Rene Kunzler over de finish op een 13de plaats.</p>
<p>Voor de tweede race op zondag waren er eerst nog 2 trainingssessies. Gelukkig was het nu weer droog! In deze trainingen ging Mark direct een halve seconde sneller dan zijn tijd in de kwalificatie op zaterdag. Hiermee werd even aan het zelfvertrouwen gewerkt voor de race later op de dag.</p> <p><br /> </p> <p>Deze keer het hele veld op slicks, maar of dit de juiste keus was….?? Continu was er dreiging en al tijdens de opwarmronde kwamen er druppels op het vizier.</p> <p><br /> </p> <p>Lichten uit en op naar de eerste bocht. Nu geen problemen voor Mark en hij zat er direct goed vooraan bij. Bij de chicane voor start-finish remde Mark zich voorbij Jan de Boer en Han Hendrickx en kwam zo na één ronde als 7de door. ‘Niet slecht vanaf de 12de plaats’ vond Mark. Nu aansluiten bij Andre Niemandsverdriet en kijken of die het volgende slachtoffer zou worden. De tweede keer over start finish en aan het einde van het rechte stuk zet Mark zijn motor naast de Panigale van Andre en duikt bij het insturen aan de binnenkant er voorbij. Enkele ronden kan Mark deze plaats vasthouden. Totdat Bart Drost, na een mindere start vanaf de eerste rij, weer naar voren komt. Terug naar plaats 7. Halfweg de race beginnen de druppels op het vizier steeds meer te worden en Mark besluit wat rustiger aan te doen. Bart Drost laat hij gaan en uit de kopgroep zakt Erik Plucker terug zodat Mark de 6de plaats weer in handen krijgt. Nu begint de regen echt te komen en door de gladder wordende baan zijn er direct enkele valpartijen. De wedstijdleiding besluit de race te stoppen en na deze code rood bereikt Mark een mooie 6de plaats in race 2. ‘Blij met een 6de plaats en belangrijk alles heel! Zo met maar anderhalve week voor de Ducati clubrace in deze verraderlijke omstandigheden wilde ik absoluut geen risico’s lopen’ vertelde Mark toch enigszins opgelucht.<br /> <br /> Volgende race is nu de Ducati Clubrace op het TT-circuit van Assen 24 tm 26 mei.<br /> <br /> </p>
Live verslag van de openingsdag van de Motul TT Assen. U kunt alle actie vanaf…
Franco Morbidelli zal op vrijdag 25 juni al geopereerd worden aan zijn meniscus en voorste…
Donderdagmiddag werd op het TT Circuit Assen het startschot gegeven voor de 90e editie van…
Maverick Viñales gaat het dit weekend op het TT Circuit Assen heel anders doen. Waar…
De tijd dat de MotoGP paddock een mannenbolwerk was en er uitsluitend dames werkzaam waren…