De snelste motorsportwebsite van Nederland

Met véél goede hoop zakte het team afgelopen vrijdag af richting Hengelo voor de tweede manche van het ONK250. De prachtige baan van de Varsselring is nl. één van de lievelingscircuits van David, en hij heeft er in het verleden al een aantal mooie resultaten behaald. De moraal zat goed voor de aanvang…

Op zaterdag moest de motor al vroeg klaar zijn, de vrije training stond immers al om 8u15 gepland. Deze bleek echter een teleurstelling omdat de TSR nogmaals te kampen had met een klein technisch mankementje: de uitlaat was los getrild tijdens de 2e ronde door het afbreken van een bevestings-veertje. Daardoor kon David geen competitieve tijd neerzetten in die training. Dit kwam natuurlijk aan als een kleine ontgoocheling: een volledige trainingssessie verspild door een stom mankementje.

Bij dit mankement bleef het echter niet. Gedurende de eerste kwalificatie kwam er een véél erger probleem te voorschijn: het wegvallen van remdruk. Desondanks kon David toch een 5e chrono neerzetten met een tijd van 1:59.519, slechts een 2 tienden trager dan Velthuijzen, die op zijn beurt Roelofs, Gevers en Smees moest voorlaten.

Tijdens deze kwalificatie werd het duidelijk dat de vertanding iets te lang stond voor de Varsselring. Bij het uitkomen van de trage bochten verloor de TSR telkens enkele meters ten opzichte van de anderen. Ook werd er op aanwijzen van de piloot de veringsetting iets veranderd omdat die soms begon te dribbelen. Het team zocht druk verder naar een oplossing van de remproblemen, zo werd er een andere gereviseerde rempomp gemonteerd, de verglaasde remblokken en -schijven opgeschuurd, remvloeistof ververst, enz.

Ondertussen was het in Hengelo al een prachtig raceweertje geworden; nèt boven de 20°. De 2e en laatste kwalificatietraining speelde zich dus af in ideale omstandigheden. Ideale omstandigheden… iets wat – wederom – niet van de staat van de remmen van de TSR gezegd kon worden. Desondanks kon David wel een betere tijd neerzetten, maar hij verloor wel een plekje op de startgrid aan Ronald Beitler, niet enkel een plaatsje maar ook een startrij. Gevers verstootte Smees van de poleposition die wel nog de 2e startplaats kon behouden. Jan Roelofs van het Benjan-team vervolledigde de eerste startrij.

Op enkele aanmerkingen van de piloot werd wel duidelijk dat het chassis en de motor wel op punt stonden. In de namiddag arriveerden enkele nieuwe stukken (rempompen, -vloeistof en -blokken), met dank aan Willy Drieghe – de vader van. Hopelijk maakten deze nieuwe onderdelen een eind aan de remproblemen. Ook werd de motor nog eens volledig gereviseerd met het oog op de warm-up van zondagmorgen.

Tijdens de warm-up verbeterde David nog z'n kwalificatietijd van de dag ervoor met bijna een seconde, maar hij kwam nog altijd niet in de buurt van z'n best tijd van vorig jaar en dit met een op papier betere motor. Het grootste pluspunt echter was dat het vervelende probleem met de rem opgelost was en dat het team toch nog een motor die 100% in orde stond, kon afleveren aan David voor de race.

In de namiddag was het terug een prachtig weertje, enkel wat veel wind die een grote invloed kan spelen in de snellere bochten. De kwartliters moesten 12 rondjes afleggen, wat neerkomt op een kleine 60km. Rond de klok van 15u15 – er was een beetje vertraging – begaf het team zich richting startgrid voor de climax van het weekend: de race dus. Alweer maakte David een goede start en hij dook als 3e de eerste bocht in, startend van een 6e plaats. Maar het tempo van Smees, Roelofs & Gevers lag veel te hoog. Daardoor kwam #61 als 4e de eerste ronde door, al op een kleine afstand gereden. De eerste helft van de race leek het er naar uit te zien dat hij dan ook een eenzame race ging rijden op die plaats, maar ronde na ronde kwam Velthuijzen dichterbij. Die veroverde dan op het laatste moment ook nog eventjes de 4e plaats, maar verloor die terug op snelheid van David, die dan verdedigende lijnen begon te rijden. Deze mooie plaats kon hij dan ook nog behouden tot de finisch, met een kleine voorsprong op de piloot van M.R.T.T. Een 40-tal seconden daarvoor had ‘local hero' Smees op dominante wijze de overwinning opgeëist. Randy Gevers werd tweede, die de hele race haasje-over aan het spelen was met Roelofs, die de laatste podium plaats voor zich nam.

"De TSR250 moet wel snel lopen, want op het rechte stukje na de eerste bocht kon ik eventjes van de 2e plaats proeven nadat ik Roelofs voorbij stak op snelheid," aldus Drieghe: "Het ligt zeker niet aan de TSR250 dat ik de koplopers niet kon volgen, maar eerder aan mij. Ik ben best wel tevreden met men 4e plaats, maar eigenlijk nog meer omdat ik terug een stuk vertrouwen heb bijgewonnen. Bij deze wil ik dus ook ieder teamlid, alsook men sponsors bedanken voor hun inzet & vertrouwen."