De snelste motorsportwebsite van Nederland

Dit weekend valt er verbazend veel in het water, figuurlijk dan want de zon schijnt overweldigend. De vrije trainingen konden letterlijk worden genomen want Michael had een hoop vrij.

Zoveel mechanische tegenslag en pech ben ik bij Michael in zijn jonge carrière nog niet tegengekomen. Het wilde maar niet vlotten met het gas geven, de 13000 toeren werden gehaald maar daarna sputterde de Aprilia zwaar tegen. Letterlijk dag en nacht is er aan de motor gewerkt maar het heeft niet mogen baten voor de eerste kwalificatie training, na een paar rondes kon de 125cc racer de box worden ingereden. Het mag een wonder genoemd worden dat de norm voor kwalificatie nog gehaald werd, erg veel voldoening konden we er niet uit halen.

In de nacht van vrijdag op zaterdag zijn alle onderdelen die vernieuwd konden worden vervangen, en alles ik het goed heb gezien waren zowat alleen de wielen het frame en de kuipen nog hetzelfde. Ook dit mocht niet baten voor de zojuist verreden 2de kwalificatie. Een 31ste plaats met een tijd van 1,54,18 is de trieste waarheid op het scherm voor mijn neus. Ik kan het maar slecht geloven!

De teleurstelling bij Michael en het technische team is onbeschrijfelijk en momenteel staan ze met de handen in het haar. Waar zit het probleem?? Alles is onderhand al vervangen maar de Aprilia wil nog steeds niet bekend maken waar de schoen wringt, de machine gedraagt zich als een nukkige oude dame. Om kwart over vier vandaag hebben we de eerste race en het zou dan fijn zijn als de Aprilia zijn verzet opgeeft en op volle toeren gaat draaien. Michael heeft heus wel zin in een gigantische inhaalrace, aan hem zal het niet liggen. Zijn vader wist er in de afgelopen Bol D’or classic al een stuk of 20 in te halen dus zijn zoon kan dit kunststukje wel herhalen, als alleen de machine maar wilt meewerken. Ikzelf kan de teleurstelling nauwelijks voor mijzelf houden maar bij Michael duurt het telkens maar even, zeer professioneel weet hij me elke keer weer te verrassen met een lachend gezicht: "Ze denken het nu echt gevonden te hebben" lacht hij me toe, ikzelf zou onderhand van narigheid – ikweetnietwat – hebben gedaan. Maar goed, een aansluiting in de kabelboom zou de boosdoener zijn, mijn humeur klaart alweer op, ik heb zin in de race.

Het was ijdele hoop, om kort te zijn; geen race voor Michael. Het bleek onmogelijk om de fiets op tijd klaar te hebben, Met nog 2 minuten op de borden kreeg men de Aprilia niet aan de praat, met man en macht werd er gewerkt, iedereen van het team deed zijn best maar het mocht niet baten, het licht ging op rood. De enige mogelijkheid om vanuit de pits te starten werd na 6 rondes om zeep geholpen, race geannuleerd wegens een crash van Damien Raemy en Florian Alt, herstart in aankondiging. De motor van Michael kwam opeens tot leven en een vleugje hoop dreef door de pitsbox. Wederom ijdele hoop, navraag bij de racedirectie leerde ons dat er alleen gestart mag worden binnen 2 rondes, 6 rondes was teveel van het goede.

Morgen is er nog een race en ik hoop van harte dat we het lek boven hebben, in de warming up zullen we het zien, deze is om 09.30. De race is om 14.50 uur, te volgen via live timing op www.idm.de