De snelste motorsportwebsite van Nederland

Na de dagzege behaald te hebben in Assen vertrok Martin Domburg met een goed geval naar Lelystad. Waar op 27 april de tweede ronde werd verreden voor de NK pocketbikes.

Een goed gevoel dat de snelheid er is, maar wel wat terughoudend. In Assen bleek Michel ter Riele de te kloppen man voor de dertig jarige Harderwijker maar de grote ontbrekende factor was er niet bij. Die onbekende factor is Marco van Houtem. Marco is een goede vriend en staat bekend als een erg goede rijder. Dat het podium zou worden was niet de vraag&hellip;.. Martin verteld over een dag waarin hij veel heeft geleerd en tweede werd in de dagklassering met een eerste en tweede finish.<br /> <br /> Dat ik me zorgen maakte om Marco, nou ja zorgen, vind het al gaaf dat ik tegen hem mag racen. Maar dat hij snel is dat was meteen merkbaar. Hij pakte meteen de pole al bij de eerste kwalificatie!! Mmm Nu had ik niet alleen Michel om me druk om te maken maar ook Marco. Het circuit Lelystad is een moeilijk circuit met twee kombochten en veel hobbels. Een baan die ik niet eventjes onder de knie zou krijgen. Zoals genoemd begon de kwalificatierondes met een pole voor Marco, op een halve seconde van Michel en kort daarachter vond ik mezelf terug.<br /> <br /> Maar wat kan je er nu tegen doen? Gewoon meer gas geven en dat deed ik dan ook in de tweede kwalificatie. Ruim anderhalve seconde sneller. Maar helaas deden Marco en Michel dat ook, stond ik weer op P3. Maar nu wel binnen een halve seconde van de polesitter Marco &ldquo;peukie&rdquo; van Houtem. Leuk om te vermelden is dat ik en Michel rijden op een DM wat eigenlijk wel de bike 2 win is in het kampioenschap. Marco rijdt op een Phantom, mooie techniek en strak sturende motor.<br /> <div><br /> </div>

In de middag was het dan eindelijk tijd voor de eerste wedstrijd. De zenuwen waren een stuk minder als in Assen want echt hoop op winst had ik niet. Marco is beduidend sneller en Michel word lastig in te halen op dit krappe baantje. Als we allemaal even snel zijn dan word inhalen een hele kluif. Ik zette mezelf in op een goede start en we zullen wel zien waar het schip strand. Inmiddels waren mijn schoonouders en Ellen met Zo&euml; ook komen kijken. Extra speciaal natuurlijk<br /> <br /> Even later sta ik op de grid, voorste rij op P3. Het mannetje met de vlag was snel vertrokken en ook het licht was snel uit. Ik reageerde niet snel genoeg maar kon de schade beperken door als derde in te sturen. Marco voorop en Michel ertussen. Zo vormde we een mooi treintje en ik kreeg meteen de indruk dat winnen er zeker in kon zitten. Ik kon ze goed volgen op merendeel van de baan. Een paar bochten liepen ze iets weg maar goed dat was geen probleem. Tot de tweede ronde&hellip;.<br /> <br /> Marco ging te vroeg aan het gas en kreeg een highsider en nam Michel bijna mee in zijn val. Ik kon langs beide heen glippen en de kop overnemen. Ik gaf ronde na ronde alles om het gat op Michel ruim te houden en toen ik merkte dat hij afzakte kon ik ook rustig aan gaan doen. Ik kwam zeer tevreden als winnaar over de finish voor de ogen van mijn Schoonouders, Ellen en natuurlijk Zo&euml;.<br /> <br /> Weer 25 punten in de pocket