Home Teams Teams: Podium met Jodium voor Ricardo van Duijn

Teams: Podium met Jodium voor Ricardo van Duijn

0

Na een mooie vakantie voor Ricardo samen met zijn vriendin Joyce in Portugal was Ricardo weer helemaal klaar om de strijd aan te gaan voor het podium. De omstandigheden waren vooraf slechter voorspeld. Maar bij het schrijven van dit verslag en uit het raam kijkend is dat dus een dag later gepland. Maar Ricardo mocht toch na een moeizame dag het podium betreden met verbeten pijn!

Vanwege de valpartij van vorige wedstrijd tijdens de trainingen was er te veel schade waardoor er afgelopen vrijdag niet getraind kon worden. Dat is natuurlijk wel even moeilijk dan de eerste qualificatie. Maar ondanks dat reed Ricardo toch een 6e tijd met oude banden en veel verkeer en wist dus dat er meer in zat.<br /> &nbsp;<br /> De tweede kwalificatie ging op nieuwe banden en toen stond er dus ook P1 lange tijd met een 1.48,4 wat weer een PR was. Maar door een zwaar opgepompte onderarm moest Ricardo naar binnen komen en de strijd voor de kwalificatie eigenlijk staken. Hij zakte terug naar een vierde tijd. En maakte zich duidelijk zorgen om zijn onderarmen. Hoe moesten die het 11 rondes vol gaan houden tijdens de race?? Maar hij mocht vanaf de eerste startrij vertrekken!<br /> &nbsp;<br /> Vooraf werden de laatste dingen doorgenomen. Misschien zou een iets andere rijstijl en een iets andere armpositie met gasgeven wat helpen. De start van Ricardo was niet zo denderend maar Met het aanremmen is hij meestal wel sterk en schroof hij door naar de 4e plaats terug waar hij was. Er word vel gestreden en Ricardo vind het tempo op dat moment niet hoog liggen en kan makkelijk volgen maar kan er nog niet goed langs. Toch passeerd hij de 3e man maar de twee koplopers lopen een klein beetje uit, Ricardo kan op de derde plaats goed volgen en zet ook even een paar keer de snelste rondetijd neer van allemaal waardoor het gaatje iets kleiner word.

Na 7 rondes begint de onderarm van Ricardo toch weer tegen te werken en het is afzien. Het is moeilijk om zijn lijnen te houden en eigenlijk zit hij te wachten tot ze hem weer gaan paseren. Dat gebeurt ook maar Ricardo counterd direct telkens en heeft samen met de 4e man Manuel al een gat van meer dan 15 seconde geslagen naar de nummer 5. In de laatste Ronde gaat Manuel Ricardo voorbij en probeert een gaatje te slaan. Dat lukt hem ook Maar Ricardo doet er alles aan om dat dicht te rijden en Met ingaan van de ramshoek zit hij aan de buitenkant bij Manuel en wacht tot hij remt. Ricardo ziet dat met aanremmen de motor van Manuel hevig aan het glijden en is Manuel kan geen Crash voorkomen. zo kan Ricardo onbedreigd naar de finish gaan met een voorsprong van uiteindelijk 20 seconde op de vierde man! En blij dat die is! Met weer een verbetering van zijn PR nu 1.47,5 kan zijn geluk niet op na de finish! Dat was echt afzien!<br /> <blockquote> Ricardo: Ik verbaas mezelf soms en ik weet niet hoe ik het doe maar het gebeurt. Tijdens de eerste kwalificatie werd ik te laat de baan op gestuurd en kwam ik in het verkeer terecht. De tweede kwalificatie op de nieuwe banden ging een stuk beter. Maar me onderarm hield het gewoon niet vol. Voor de wedstrijd wist ik dat ik gewoon moest hopen dat niemand me zal paseren en ik hopelijk een 5e plaats kon halen. Toen ik mijn eerste podium begin dit seizoen haalde tijdens de derde wedstrijd moest je nog 1.49,0 rijden voor het podium. Nu moet je 1.47 rijden voor het podium dus dit had ik echt niet verwacht. Ik reed gewoon 1.47,5 en dat is 1,5 seconde sneller als mijn PR! De tweede helft van de race was echt afzien.. Ik kon mijn lijnen amper houden maar ik had al zo'n groot gat geslagen met Manuel dat ik in ieder geval wel 4e kon worden. Maar 4e worden zit niet in mijn bloed. Als ik er zo dicht bij zit dan wil ik er ook alles aan doen om het podium weer te betreden! Ik zag dat Manuel het echt niet redde en ik wist dat ik dat podium zal pakken! Ik ben er echt zo blij mee! En iedereen was ook best wel verbaasd dat ik op het podium stond. Hierbij bedank ik in het bijzonder mijn vader die er echt alles aan doet en er alles voor over heeft om mij te laten racen. Zonder hem had ik nooit zover kunnen komen. En uiteraard bedank ik ook mijn team Probikes Motorsport nunspeet voor de topgeprepareerde Yamaha R6 en de KNMV met mijn bondscoach Barry Veneman! Op naar oschersleben aankomende week!</blockquote>