De snelste motorsportwebsite van Nederland

Een elfde plaats voor Nigel Walraven en een veertiende voor Erwin Druijff: dat is het resultaat voor het Amici-Hoegee-Suzuki Racing Team, tijdens de derde ONK-race die zondag in Assen verreden is. Walraven en Druijff zijn niet ontevreden over hun klasseringen, maar ze geven allebei aan beter te willen – en te kœnnen.

"Op zich vind ik mijn elfde plaats wel ok", vertelt Walraven, die een prima trainingssessie reed en als achtste van start mocht in de race. "In de training konden we alles op scherp zetten. We waren eigenlijk behoorlijk zeker van onze zaak, het zag er goed uit." De start van de race was dan ook goed: Walraven won een plaatsje. Door een foutje zakte hij echter terug naar de vijftiende plaats. "Ik liep een bocht te wijd, gaf iets te vroeg gas en miste daardoor op het lange stuk snelheid. Op dit niveau ligt het allemaal heel dicht bij elkaar en met één foutje ben je meteen gezien, dan schieten er meteen een paar voorbij." Toch knokte Walraven zich verdienstelijk terug naar de elfde positie. Die plek wist hij te handhaven. "Daarmee ben ik tevreden. Ook ten opzichte van de eerste twee races heb ik duidelijk progressie geboekt, de fiets en ik worden steeds betere vrienden. Ik sta nu in de top-tien; met een beetje geluk en<br /> wijsheid is een plek in de top-vijf best wel reëel. En daar doe je het toch voor."<br /> <br /> <strong>Niemandsland</strong><br /> Erwin Druijf reed zondag een moeizame race. Met de veertiende trainingstijd en de veertiende eindtijd in de race kan hij op zich best leven, maar enerverend was het allerminst, zo legt de coureur uit. "In de kwalificatie reed ik bijna een halve seconde onder mijn ronderecords, dus dat was prima. Ook mijn start was goed, maar daarna raakte ik opgesloten in een groepje en dat kostte me een paar plekken. Ik kwam in niemandsland terecht: er reed niemand voor me en ook niet achter me. Dat bleef de hele race zo. Ik heb eigenlijk meer tegen mezelf gereden dan tegen anderen. Je gaat meer voelen, meer nadenken, je bent niet met het échte racen bezig. Als je in een groep rijd, kun je je nog in iemand vastbijten. Natuurlijk, je rijdt zo hard mogelijk, maar het was allemaal niet vloeiend genoeg." Ook de naweeën van zijn blessure, opgelopen tijdens een flinke valpartij eind april, speelden Druijff parten. "Dat speelde aan het einde van de race weer op en ook eerder al heb je er, bewust of onbewust, last van. Ik heb natuurlijk ook een conditie-achterstand. Maar goed, ik heb geen gekke dingen gedaan en een paar puntjes gepakt. Ik had er meer van verwacht, maar ik ben ook niet heel ontevreden."

<strong>ONK wegraces Hengelo</strong><br /> De beide rijders kijken uit naar de volgende race: op 5 juni, op het stratencircuit van Hengelo. "Daar heb ik wel zin in", aldus Walraven. "Ik heb er nog een rekening openstaan. Twee jaar geleden reed ik daar de snelste tijden, maar brak ik allebei mijn duimen. En vorig jaar reed ik er in de top-vijf. Ik verwacht ook dit keer weer mee te kunnen doen. Waar ik voor ga? Top-tien. Minimaal." Ook Druijff is strijdbaar, al toont hij zich ook realistisch. "Het is een zware baan daar. Laat ik eerst maar eens proberen bij de eerste vijftien te komen. Als alles meezit, zit een top-tienklassering er wel in, maar dan moet alles honderd procent zijn, moet alles kloppen. De fiets voelt prima, de bal ligt bij mij. Ik ga proberen te doen wat vandaag niet is gelukt: het maximale eruit halen."