Op zaterdag 16 oktober werd als afsluiting van het SOBW seizoen de 4 uren race te Croix-en-Ternois (Frankrijk) verreden. Het Interwel Racing Team was met vier teams afgereisd naar Frankrijk om deel te nemen aan de 4 uren race. Herma Harke en Dennis van Melzen kwamen uit in de sportklasse watergekoeld, Henry Compagner en Robin Jansen kwam uit in de formuleklasse, Andr Harke en Alfred Kleis kwamen uit in de expiklasse en ook Barry Kramer en Adri den Bekker kwamen uit in de expiklasse.
De weersvoorspellingen leken de hele week redelijk goed weer te voorspellen voor de zaterdag. Bij aankomst op het circuit vrijdag bleek er echter net een flinke bui gevallen te zijn. Gelukkig bleef het de rest van die dag droog en was er nog voldoende hoop op een droge racedag. Bij het opstaan zaterdag bleek het echter alweer te regenen en zo zouden de buien de hele dag blijven komen en gaan.<br /> <br /> Om half negen werden de teams ingeschreven de machines technisch gekeurd. Daarna was het tijd voor de twee vrije trainingen die die ochtend verreden konden worden. Deze werden benut om het circuit weer even te verkennen na een jaar afwezigheid en om de machines goed af te stellen. Vanwege de natte baan werd er rustig aan gedaan in deze trainingen om de machines zoveel mogelijk te sparen voor de 4 uren durende uitputtingsslag die Õs middags zou volgen. Alfred maakte in de tweede training nog een kleine schuiver, maar gelukkig was de schade snel weer gemaakt.<br /> <br /> Na de trainingen volgde de rijdersbriefing waar alle rijders bij aanwezig moesten zijn en waar wat dingen over de gang van zaken op het Franse circuit werden uitgelegd. Hierna was er nog ongeveer een uur de tijd voor het opstellen voor de race zou beginnen. Herma en Dennis hadden in de vrije training op beide machines gereden en moesten nog gaan kiezen op wiens machine ze de race zouden gaan rijden. Het was geen gemakkelijke keuze (een behoorlijk luxe probleem) maar uiteindelijk hebben ze besloten om de race op de machine van Dennis te gaan rijden.<br /> <br /> Om 13.00 uur was het dan zover, de start van de 4 uren race in de regen. Het was een geweldig gezicht om de tachtig teams van start te zien gaan op het mooie Franse circuit. André was direct goed weg en had na één ronde al zoÕn 50 meter voorsprong op de nummer twee. Barry had een iets mindere start en kwam na de eerste ronde als vijfde door. Henry kwam na één ronde als 25e algemeen en 5e in de formuleklasse door. Dennis kwam na de eerste ronde als 37e algemeen en 3e in de sportklasse watergekoeld door. <br /> <br /> Het eerste halfuur was Dennis druk in gevecht met Jaken Keessen en Leon Pfälzer om de eerste plaats in de sportklasse watergekoeld. Aan het eind van zijn eerste sessie was het Dennis gelukt om de eerste plaats over te nemen en enkele seconden los te rijden van zijn achtervolgers. Aan Herma was het toen om in haar eerste sessie de eerste plaats vast te houden en, indien mogelijk, nog wat verder uit te kunnen lopen. Dit ging goed en aan het eind van de tweede sessie hadden Dennis en Herma nog steeds de eerste plaats in de sportklasse watergekoeld in handen, gevolgd door het team van Michael van Bruchem en Leon Pfälzer op de tweede plaats en de gebroeders Keessen op de derde plaats. <br /> <br /> Tijdens de race werd er ieder half uur getankt, omdat het niet duidelijk was hoeveel de machine precies zou verbruiken en we geen risico wilden lopen om met een lege tank te komen te staan. Na anderhalf uur werd de accu zekerheidshalve gewisseld om ook hier geen onnodig risico te lopen. Gedurende de hele race reden Herma en Dennis lekker hun ronden waarbij er om het half uur gewisseld werd en er constant snellere rondetijden genoteerd werden dan die van hun concurrenten in de sportklasse watergekoeld. Helaas viel het team van Michael van Bruchem en Leon Pfälzer na twee uur uit door een valpartij en hadden de broers Keessen veel machineproblemen. De tweede plaats in de race was daardoor overgenomen door het team van Martijn Wobben en Geline Dunnik. <br /> <br /> Gedurende de race hadden Dennis en Herma tot een half uur voor het einde een voorsprong opgebouwd op hun achtervolgers van maar liefst 12 ronden, waarbij ze op de vijftiende plaats in het algemeen klassement lagen. Herma ging dan ook het laatste half uur in met de boodschap om vooral geen risicoÕs meer te nemen en de race uit te rijden om zo de overwinning in de sportklasse watergekoeld binnen te halen. Helaas bleek de 4 uren race toch net iets te lang te duren voor de machine want ruim twintig minuten voor het einde begon de machine ineens minder toeren te draaien. Herma dacht in eerste instantie aan een lege accu en stopte om de stekker van de reserveaccu aan te sluiten. Helaas wilde de machine daarna helemaal niet meer lopen en bleek het probleem te worden veroorzaakt door een vastloper. Aangezien Herma net één bocht voorbij start-finish was besloot ze om dan maar lopend met de machine de baan rond te proberen te komen om zo toch te kunnen finishen. Na een stukje langs de baan te hebben gelopen werd ze echter door het team binnengehaald omdat ze toch nog wilden kijken of ze niet op een andere manier verder kon of kon finishen. Dit bleek niet te kunnen en na enig oponthoud ging Herma weer op dezelfde plaats als waar ze de baan had verlaten de baan weer in om lopend met de machine de ronde nog af te kunnen maken. <br /> <br /> Helaas werd de rest van de rijders afgevlagd terwijl Herma nog slechts op driekwart van het circuit de machine de heuvel op aan het duwen was. Teamgenoot Adri den Bekker heeft Herma toen nog een klein stukje de heuvel op gesleept, waarna Herma verder gestept is om de machine toch nog over start-finish te krijgen. Daar aangekomen feliciteerde de wedstrijdleider haar met het alsnog finishen van de race en kon ze zich melden bij het begin van de pitstraat bij de andere gefinishte rijders. Daar bleek dat ze helaas de eerste plaats net niet hadden kunnen behouden en op twee ronden achterstand tweede geworden waren. Na de technische nacontrole (waarbij de machine goedgekeurd werd) kregen Dennis en Herma te horen dat er alsnog een discussie ontstaan was over het feit of hun finish wel telde omdat Herma op een vreemde plaats de baan ingegaan zou zijn en ze onderweg geholpen was door een andere rijder. Helaas bleek bij de prijsuitreiking dat de wedstrijdleiding toch besloten had dat Dennis en Herma niet gefinisht waren, helaas hadden ze Herma en Dennis dit niet van tevoren meegedeeld zodat ze hier pas bij de prijsuitreiking achter kwamen. Zo kwam er voor hen toch nog een teleurstellend einde aan een zo goed verlopen race.
In de Formuleklasse was het Henry die de start van de race voor zijn rekening nam. Hij kwam redelijk van zijn plaats in het grote deelnemersveld en kwam na één ronde als vijfde in de formuleklasse door. De eerste paar ronden gebruikte Henry om zijn plekje in de groep op te zoeken en in zijn ritme te komen. Na een half uur stapte Robin op, ook voor hem was het weer even wennen na het hele jaar alleen circuitdagen op een 600cc motor gereden te hebben. Gelukkig kwam hij vrij snel lekker in zijn ritme en reed mooi zijn ronden.<br /> <br /> Ieder uur werd de accu gewisseld en ieder half uur werd de tank bijgevuld, alles werd in het werk gesteld om voortijdig uitvallen te voorkomen. Tot het laatste uur ging het lekker, Henry en Robin wisselden om het half uur en waren de gehele tijd in strijd om de derde plaats in de formuleklasse. In de laatste sessie van Henry, het voorlaatste half uur, begon de brommer wat te haperen en viel deze af en toe bijna uit. Gelukkig kon hij zijn sessie nog volmaken en kon Robin vertrekken voor het laatste uur. Ook bij Robin bleef de machine haperen en stilvallen. Gelukkig wist hij toch de finish te halen op de 6e plaats in de formuleklasse en de 14e plaats in het algemeen klassement.<br /> <br /> Nadat André na de eerste doorkomst al een behoorlijke voorsprong opgebouwd had, liep dit in de volgende ronden alleen maar verder op. Aan het eind van zijn eerste sessie van een half uur had hij bijna alle andere rijders al op een ronde gezet. Na dit eerste half uur nam Alfred de machine over voor zijn eerste sessie. De eerste paar ronden moest hij even weer het vertrouwen op de natte baan terugvinden na zijn schuivertje in de training. Daarna draaide hij lekker zijn ronden en wist de eerste positie vast te houden. Op de expimachine hadden André en Alfred een systeem gemaakt waardoor er aan de buitenkant van de tank te zien was hoe vol de tank nog was. Hierdoor hoefde er niet uit voorzorg bij iedere stop getankt te worden, maar alleen wanneer het peil in de tank te laag stond. Van tevoren was afgesproken om uit voorzorg de accu om het uur te wisselen, om het risico om door een lege accu uit te vallen zoveel mogelijk te beperken.<br /> <br /> Gedurende de gehele race wisten André en Alfred hun eerste positie in het klassement van de expiklasse en in het algemeen klassement vast te houden. In het begin werden ze nog redelijk op de hielen gezeten door Barry en Adri, echter een kleine valpartij van Adri na drie uur gaf ze iets meer ruimte op de eerste positie. Alfred zou het laatste half uur rijden, aangezien de voorsprong inmiddels opgelopen was tot ruim één ronde op de nummers twee kreeg ook Alfred de boodschap mee om wel lekker door te rijden maar geen onnodige risicoÕs te nemen. Gelukkig bleek dit goed uit te pakken en zo kwam Alfred dan ook als eerste over de finish met nog steeds meer dan een ronde voorsprong op de nummers twee!<br /> <br /> In de expiklasse moest er goed op de conditie van de banden gelet worden, aangezien er op regenbanden gestart werd en de baan na ongeveer een uur begon op te drogen. Gelukkig voor de mannen in de expiklasse kwam er daarna nog weer een bui over het circuit, waardoor de banden gespaard werden. Gelukkig hoefden er tijdens de race geen banden gewisseld te worden. In het laatste half uur was de baan zo goed als geheel opgedroogd, het was dan ook goed te merken dat de banden toen minder werden. Gelukkig konden de banden het echter precies tot het eind van de race volhouden zonder echt problemen te geven.<br /> <br /> Barry had, vooral in het begin van de race, wat meer problemen met het rijden in de regen. Hij had een redelijke start en kwam als 2e de eerste bocht door. Barry had echter het gevoel dat hij erg weinig grip had en ging twee keer bijna onderuit, waardoor hij direct al twee plaatsen prijs moest geven. Na het eerste half uur lag hij echter weer op de tweede positie achter André en Alfred. Tijdens AdriÕs eerste sessie begon het opnieuw te regenen, maar hij wist zich goed staande te houden in de regen. Gedurende de hele race lagen Barry en Adri op de tweede plaats, ze wisten de afstand tot André en Alfred wel weer iets in te lopen, maar konden niet dichtbij komen om echt een aanval te kunnen doen op de eerste positie. In zijn voorlaatste sessie ging Adri echter onderuit, gelukkig kon hij de race direct weer vervolgen en viel de schade mee. Wel kostte dit natuurlijk tijd, maar de voorsprong op de nummers drie was groot genoeg om de tweede plaats vast te houden. Omdat Barry gestart was reed Adri de laatste sessie en mocht hij dan na vier uur ook finishen. Ze finishten op een mooie tweede plaats in de expiklasse en het algemeen klassement achter hun teamgenoten André en Alfred.<br /> <br /> Dat was dan alweer het einde van het seizoen 2010. Het laatste evenement wat voor dit seizoen nog op de kalender staat is de kampioenshuldiging in Heesch op 27 november waar Barry zijn kampioensbeker op mag halen en André de beker voor zijn derde plaats in het kampioenschap in ontvangst mag nemen. Daarnaast worden ook de bekers voor de race in Croix in Heesch uitgereikt.<br /> <br /> Wij willen bij deze een ieder die het team op welke manier dan ook gesteund heeft het afgelopen seizoen van harte bedanken en hopen ook volgend jaar weer samen voor goede resultaten te mogen gaan!