De snelste motorsportwebsite van Nederland

Afgelopen weekend stond de eerste wedstrijd voor het ONK 250cc op het programma, met 24 deelnemers was er sprake van een goed gevuld startveld.

Frank Bakker die zich als 3e had weten te kwalificeren begon sterk aan de wedstrijd, met een perfecte start nam hij direct afstand van de concurrentie en ging met een grote voorsprong richting achterzijde van het circuit waar hij echter door waarschijnlijk nog te koude banden in een snelle bocht onderuit schoof en zijn weg niet kon vervolgen. Zeer jammer aangezien zijn grootste concurrent Ronald Beitler nog sneller dan Frank het asfalt horizontaal had verlaten. Toch is er goede hoop voor de volgende keer, de schade aan de motor valt mee, de schade aan de coureur ook afgezien van een gedeukt ego. De 250cc Honda liep erg goed en Frank Bakker kon er goed mee uit de voeten.

Op vrijdagavond kwam het team aan op het circuit, omdat het de eerste keer was in de ‘nieuwe’ samenstelling duurde het opbouwen van de tent en het op de plaats zetten van alles wat langer maar toen alles was geïnstalleerd kon iedereen er zich prima in vinden. Zaterdag ochtend tijdens de eerste training moesten eerst de ijsberen van het circuit worden gejaagd want met temperaturen rondom het vriespunt was het eigenlijk niet fijn om te racen. Ook de Honda protesteerde, ondanks een hele rijke afstelling gaf de data van de Honda aan dat het te koud was, Frank reageerde goed op de waarschuwingslichten op de dashboard en stuurde de Honda direct de pits weer in. Na het nog rijker zetten van de carburatie was er nog maar weinig tijd over om nog een snelle tijd te zetten, 5e was eigenlijk helemaal niet slecht na deze eerste kennismaking met het koude Assen. De 2e training werd laat in de middag verreden, nog steeds koud en nu met veel wind erbij werd het er niet leuker van. De omstandigheden waren verre van optimaal maar toch wist Frank mooie constante tijden op de klok te zetten. Een mooie 3e tijd op 0,7 seconde van de snelste man Beitler gaf wel aan dat Frank steeds beter ging. ‘s Avonds werd de motor door Hendrik van der Veen en Hans Overmaat goed onder handen genomen en voorzien van de juiste afstelling voor de racedag.

Op zondagochtend was er nog een warm-up training waarin de laatste dingetjes kunnen worden geprobeerd, Frank stuurde naar de 2e tijd wat vertrouwen gaf voor de wedstrijd.
De wedstrijd mocht Frank van de 1e startrij vertrekken, tegen de start zag Frank wel op want dit leverde in het verleden nog al eens problemen op, dit keer maakte Frank echter een superstart en hij speerde werkelijk naar de 1e bocht toe. Frank nam resoluut de leiding maar aangezien je dan op koude banden het tempo moet bepalen is dat heel erg moeilijk, dat bleek wel want al in de eerste ronde schoof frank onschuldig onderuit maar kon daardoor de race niet vervolgen. Zwaar balend bracht hij de gehavende motorfiets bij het team terug. Familie en vrienden bekommerden zich om Frank, de monteurs om de motor nadat ze hadden gezien dat Frank OK was.

"Heel erg jammer, het ging allemaal zo lekker. In de training hadden we wat kleine probleempjes maar in de opwarmronde voor de start voelde alles perfect, ook de grip voelde goed ondanks het koude asfalt. Achteraf gezien had ik het uiteraard rustiger aan moeten doen maar als je op kop licht in de wedstrijd is het moeilijk om daar mee bezig te zijn. Zoals Hans Smees altijd zegt; racen is zo langzaam mogelijk rijden maar wel net iets sneller dan de rest. Toen ik gevallen was, was ik een uurtje niet aanspreekbaar maar nu kijk ik weer vooruit en gaan we aanstaand weekend naar Duitsland om daar een wedstrijd voor het Duits kampioenschap te rijden op het snelle circuit van Schleiz," aldus een gemotiveerde Frank Bakker.