De snelste motorsportwebsite van Nederland

In zijn eigen woorden wilde negenvoudig wereldkampioen Valentino Rossi alvast zijn dank uiten over de zeven mooie jaren met ÔhaarÕ en de mensen die hebben geholpen om Ôhaar Ôte maken zoals ze nu is.

Na zijn grote successen met eerst de 500cc tweetakt Honda NSR500 en daarna de 990cc viertakt Honda RC211V nam Valentino Rossi eind 2003 de moedige stap om in zee te gaan met een fabrikant die er op dat moment niet veel van bakte. Het werd een succesverhaal waarbij Rossi zijn eerste race met ÔhaarÕ wist te winnen en er zouden nog vele overwinningen en wereldtitels volgen.<br /><br />Rossi zou Rossi niet zijn als hij niet op een bijzondere manier alvast een beetje afscheid wil nemen van zijn M1 en de mooie jaren die ze hebben gekend.  <br />

<blockquote>ÒHet is moeilijk om in een paar woorden samen te vatten hoe mijn relatie met Yamaha is geweest in de afgelopen zeven jaar,Ó begint Rossi. ÒVeel is er veranderd sinds het naar mijn gevoel lang vervlogen 2004, maar voornamelijk ÒzijÓ, mijn M1, is sterk veranderd. In die tijd was ze vaak niet meer dan middelmatige veldvulling in de MotoGP, een door veel coureurs en anderen die werkten in het Grand Prix wereldje miskende machine. Nu we haar hebben geholpen in een groeiproces, waarbij ze duidelijk sterker is geworden, kun je haar zien glimlachen in de pitbox waar ze word geëerd en gelauwerd. Ze word vaak gezien als de beste van de klas.Ó <br /><br />ÒDe lijst van mensen die hebben bijgedragen aan deze ontwikkeling is lang maar ik wil in ieder mijn dank uiten aam Masao Furusawa, Masahiko Nakajima en Ômijn’ Hiroya Atsumi, als belangrijkste mensen in een lange reeks die hard hebben gewerkt om het gezicht van de M1 te verbeteren  Maar natuurlijk ook Jeremy Burgess en alle andere mannen die aan de motor hebben gewerkt in de pitbox, en die haar met liefde hebben behandeld.Ó <br /><br />ÒNu is het tijd voor een nieuwe uitdaging; mijn werk bij Yamaha zit erop. Helaas komen ook de mooiste liefdesverhalen ooit ten einde, de mooie herinneringen blijven echter bestaan, zoals onze eerste zoen tussen mij en de M1 op het gras van  Welkom, toen ze me recht in de ogen keek en mij vertelde dat ze van mij hield!’"<br /></blockquote>