Moeilijk, die baan in Assen. Tot nu toe scoorde Raymond van der Molen welgeteld n punt uit twee races op Assen en wist hij zich nog niet bij de eerste dertig te kwalificeren. Het was dus heel mooi dat de KNMV de Superstockers in staat stelde de vrijdag van tevoren al drie keer een half uur te trainen. Sinds Raalte voelden alle teamleden aan dat het nog wel wat sneller kon met Raymond en zelf dacht hij daar net zo over.
De testritten hadden resultaat want het hardwerkende team behaalde een vijftiende startpositie. Daarbij werden Raymond en zijn monteurs nog gehinderd door een stenenregen in de GT-bocht van een voorligger die de bocht iets te royaal nam. Een lekke radiateur was het gevolg. Het gat was net klein genoeg om dicht te kunnen plakken. Raymond reed op zaterdagmiddag 1:27,3 en dat was weer acht tiende sneller dan de dag ervoor.
Behalve Raymond reed echter het hele veld sneller. ÒNog nooit heeft een Suzuki sneller gereden dan 1:25Ó, heette het. Tot zaterdag jongstleden, want toen reden de snelste SuzukiÕs al 1:24,6. De pole-position was echter voor Robert de Vries op de heerlijk klinkende Ducati 998. Hij reed een waanzinnig snelle 1:23,7.
Het zou hem echter niet helpen, want bij de start kwam De Vries allesbehalve snel weg. Raymond van der Molen pakte zoals gewoonlijk een man of vijf in de eerste ronde. Na de eerste doorkomst zat Raymond voor de ver teruggevallen De Vries. Broer Robert van der Molen verzekerde zich van de kop. Zowel aan kop als in de buurt van Raymond ontstond een spannend gevecht. Raymond probeerde aan te haken bij routinier Richard Fluttert, maar moest zich teweer stellen tegen de opdringende De Vries en Theo Minnen.
Aan kop nam Koen Vleugels even de kop over, maar zijn landgenoot Didier Keymeulen en Bob Withag reden kort na elkaar ook vooraan. Robert van de Molen vocht zich daarna weer terug naar de koppositie, het was echt weer stuivertje wisselen zoals bij de allereerste race op Assen.
Raymond kon De Vries en Minnen niet achter zich houden en moest genoegen nemen met een plek die in elk geval punten opleverde. Broer Robert kon Didier Keymeulen niet van de eindzege afhouden. Leuk was verder het gevecht tussen Richard Fluttert en Robert Menzen, die echt elleboog aan elleboog het rechte stuk afkwamen halverwege de race.
De balans liet voor Raymond een prima resultaat zien: Een vijftiende startpositie en een dertiende plek als eindresultaat, goed voor drie punten. Daarbij werd tijdens de race een snelste tijd van 1:26,6 gerealiseerd, anderhalve seconde sneller dan vrijdag en zeven tiende sneller dan in de race. De punten op Assen heeft Raymond met eigen inzet verdiend. Terwijl op 2 juni dat ene punt hem in de schoot werd geworpen na technische onregelmatigheden bij voor hem gefinishte collegaÕs.
Opvallend is verder dat de kop nog maar anderhalve seconde sneller rijdt dan Raymond. Het veld schuift dus in elkaar, want ondanks dit alles werd Raymond dertiende. Het wordt dus nog spannender in de Superstock-klasse, waarin Raymond van der Molen naar de twaalfde plek in het algemeen klassement is opgeklommen.
Tim de Jong