De snelste motorsportwebsite van Nederland

Donderdag is columndag op Racesport.nl. Vandaag weer een column van onze vrouwelijk columnist en Duntep Racing coureur Iris ten Katen.

Nou, het nieuwe wereldrecord curling met de motor staat op mijn naam. Ik ben er tijdens een training in Oschersleben in de regen wel zo verschrikkelijk hard onderuit gegaan bij het aanremmen na het rechte stuk. Voor iedereen die Oschersleben kent, ik lag al plat onder het bruggetje, als ik me niet vergis rijden we daar ruim 200 km/h. De motor heeft de 300 meter verderop liggende grindbak in de volgende bocht gehaald, ik kwam een 20-tal meters minder ver. Ben niet vaak bang tijdens een val (meestal heb je daar de tijd ook helemaal niet voor) maar dit keer zag ik mezelf al tegen de muur of de vangrail botsen. Maar nee, de motor en ik gingen in een kaarsrechte koers parallel aan de witte lijn richting grindbank. Zoals een echte curlingsteen betaamt.

Wonder boven wonder erg weinig schade, een uur later zat ik er al weer op. Oke ik had op een flinke blauwe plek in mijn zij na, nergens last van. Ik vraag me weleens af hoe het toch mogelijk is dat ik na acht jaar racen nog steeds geen noemenswaardig letsel heb opgelopen. Meteen maar even afkloppen, op onbewerkt hout is het niet?

Dat ik dit zomaar durf op te schrijven, ik ben namelijk ontzettend bijgelovig. Ik doe de gekste dingen voor een race. Zoals Rossi altijd even zijn pak uit zijn bilnaad trekt moet ik in de pitstraat altijd even met de voetjes over de grond schuren om de zool van mijn laarzen op te ruwen, want stel dat ik van de voetsteunen afglijd. Ik heb stapels geluksondergoed, sokken en kleding voor onder het motorpak. De beste geluksonderbroek bewaar ik altijd voor de wedstrijd, achteraf gezien kan ik misschien beter ruilen, heb dit seizoen in de kwalificatietrainingen meer geluk dan in de races gehad.

O ja, en het gelukskoetje. De baancommissarissen in de Ramshoek weten er alles van, na de crash van 3 jaar geleden, die veel mensen zich nog wel kunnen herinneren, was het koetje weg. Die lag hulpeloos alleen te spartelen in de enorme grindbak. De lieve mensen daar hebben met zijn allen uren gezocht nadat ik ze een appeltaart had beloofd 😉 en met succes.

Een nieuw probleem ontstond begin van dit seizoen, ineens twee motorfietsen (een voor het dames EK en een voor het ONK Supersport) en maar één koetje. Ben hartstikke druk geweest om dat beest iedere keer over te zetten van de ene naar de andere Honda, heeft een halve zak tie-raps gekost. Na het EK voetbal was dankzij AH dat probleem ook weer opgelost, inmiddels zit er een trotse oranje welpie op de tank van de tweede motorfiets.

Voor het aanstaande weekend gaat de koffer geluksonderbroeken weer mee naar Assen voor de Rizla Racing Days, wellicht tot dan!