De snelste motorsportwebsite van Nederland

Deze keer, weer Assen aan de beurt, maar nu gelukkig niet meer zo koud als de vorige keer! Vrijdag avond kwamen we aan. De oplegger was al aangekomen, we moesten hem wel nog opbouwen, en door de hulp van Gert Pieper en monteur was dit zo gebeurd en konden de motoren naar binnen gerold worden. De volgende ochtend, de trainingsdag, was de temperatuur wel erg ver gedaald. Gelukkig hadden we dan ook pas na half twaalf de eerste training. Omdat de trainingen deze keer wel erg kort waren was het de bedoeling om zo snel mogelijk een goede tijd neer te zetten. Daarom zorgde ik ervoor dat ik ver vooraan stond om zo snel mogelijk de baan op te kunnen.

Ik had de eerste twee ronden dan ook ruimbaan en kon ik al goede, maar nog niet echt snelle, tijden neerzetten. Maar in de vierde geklokte ronde ging het al fout, met een koppelingsprobleem moest ik de training stoppen. Vanaf de Ramshoek moest ik de motor terugduwen naar de pits. Toen ik daar aankwam kon ik niet meer gauw op de andere motor stappen omdat deze op regenbanden stond. En gezien de tijd was het niet mogelijk nog te wisselen van de wielen. Einde training! Hierdoor stond ik op een 26e tijd en hiermee was ik dus zeker niet tevreden. Eenmaal terug in de tent en na het afkoelen van de motor werd het probleem gauw gevonden en opgelost.

Voor de tweede training stond de motor er dan ook weer perfect bij. Ik moest en zou dus een snellere tijd rijden en was dus erg gemotiveerd. Ook deze keer begon ik weer vooraan aan deze training. Ik begon gelijk snel rond te rijden en in de derde ronde reed ik al bijna weer mijn persoonlijke record. En was ervoor gebrand om deze te verbeteren. Totdat ik in het gedrang kwam, wat wil je met meer dan 50 trainers! Vanaf de vierde ronde werd ik steeds opgehouden door rijders die iets langzamer zijn en dus veel tijd kosten om in te halen. Daarom besloot ik regelmatig me terug te laten zakken, maar een ronde verder zat je er weer strak achter, erg balen!
Maar met een 1.26,5 had ik toch nog een 16e tijd. Een plaats lager dan de race ervoor, maar wel sneller dan de trainingen van de race ervoor.

De zondag, eerste paasdag was een rustdag. Õs Ochtends eerst nog een rijdersbijeenkomst georganiseerd door de SMA. Met een, wel erg tegenvallend, aantal opgekomen rijders werden er toch wel erg belangrijke zaken besproken. Verder die dag werden de motoren weer piekfijn klaargezet voor de race.

Tweede paasdag moest het dan weer gebeuren. Omdat er Õs ochtends geen
warm-up was moesten we erg lang wachten op de race. Welke door een ernstige val in de Superstock meer dan een half-uur later begon. Hierbij wil ik dan vooral familie en vrienden van Marc vd Bulk erg veel sterkte toewensen.

De start verliep weer fout, door een waarschijnlijk half spinnend achterwiel, viel ik bijna om. Toen ik uiteindelijk echt weg was waren er al een paar gepasseerd. Hierdoor kwam ik de eerste ronde pas als 19e langs. Maar vanaf de eerste ronde maakte ik plaatsen goed, mede geholpen door een paar pechvogels, kwam ik iedere ronde weer hoger door. Doordat de baan erg glad was ging eigenlijk niemand sneller dan in de trainingen en werd er bijna iedere bocht behoorlijk glijdend afgelegd. Samen met oud Belgisch GP-coureur Legrelle gingen ik door een hele groep heen. Toen we zo een man of vijf ingehaald hadden, vaak door hun eigen foutjes, reden we zo bij de groep weg. Later in de wedstrijd begon hij me steeds meer op te houden en omdat de race maar tien ronden duurde moest ik erg nog gauw langs zien te komen.

Met aanremmen van de GT-bocht besloot ik hem eruit te remmen, echter door de hoog opgelopen spanning schakelde ik iets te fanatiek terug met als resultaat een verschrikkelijk stuiterend achterwiel. Omdat ik doorkreeg dat ik de GT nooit meer zou halen besloot ik maar rechtdoor te gaan!

Alle kanten opschuddend gleed ik door het grind. Maar het onmogelijke werd waar en ik kwam er heelhuids weer uit. Nog ingehaald door de twee gele Duntep rijders begon ik weer als tiende aan de race. En gelijk al weer de laatste ronde in, kon ik niet eventjes voorzichtig doen. Doordat het stof nog overal op mijn banden zat waren de eerste rechtse en linkse bocht erg glad en gleed ik dan ook alle kanten op. Omdat de rijder voor mij nogal erg defensieve lijnen reed en zo erg veel snelheid in de bochten verloor kon ik snel inlopen. Waarna ik in mijn favoriete bocht, de Ramshoek, hem buitenom voorbij ging. Het werd wel krap en moest op de curbstone iets het gas dicht doen en kwam Joan Veijer weer strak langszij en naar de binnenkant van de GT toe. Omdat ik daar aan de binnenkant zat kon hij er onmogelijk nog tussen en kwam ik het eerste bij de finish. Met een prachtige negende plaats, was ik zeker tevreden.
Gelijk met Rene Winkel en Marco Opheij heb ik nu een bijna ongelofelijke gedeelde 9e plaats in het kampioenschap. Niet gek voor een beginneling.

Met de volgende race op het stratencircuit van Hengelo, waarmee ik nog niet zoÕn goede ervaringen heb, hoop ik ook weer punten te scoren. Maar er nog niet vanuit gaande dat ik deze plaats in het ONK vasthoud, heb ik wel veel vertrouwen in de toekomst.