Vrijdagmiddag vertrokken we voor de tweede keer dit jaar richting het Belgische circuit Zolder. De eerste keer in Zolder, tijdens het Duits kampioenschap hadden we geen geluk, we hadden dus nog wat recht te zetten!
Zaterdagochtend scheen de zon al lekker tijdens de eerste vrije training. Zelf was ik nog wat zoekende naar mijn ritme en we moesten nog wat aan de afstelling werken. Toch mochten we niet klagen, de rondetijden gingen stap na stap verder naar beneden. Tijdens de eerste kwalificatie reed ik een 1.43,6 wat goed was voor een derde startplaats, maar voor mijn gevoel had er meer ingezeten. Tijdens de tweede kwalificatie wist ik mijn tijd echter niet te verbeteren. Alles voelde beter aan maar doordat ik veel in het verkeer kwam en halverwege de kwalificatie een fout maakte lukte het niet. Bij het uitremmen van een andere coureur nam ik namelijk teveel snelheid mee de bocht in waardoor ik de grip aan de voorkant verloor en de motor rechtop moest zetten, dit had als gevolg dat ik met hoge snelheid door het grind vloog. De vangrail kwam snel dichterbij, maar gelukkig wist ik de motor (bijna) op tijd tot stilstand te brengen. De motor viel helaas nog net om, waardoor de schade bij een kapotte koppelingshendel bleef. Het ergste was echter dat de motor afgeslagen was en ik hem zelf niet aan de praat kreeg. Dat werd dus drukken richting de pitbox, gelukkig schoten Tiny en Robert me halverwege te hulp. Eenmaal terug waren er nog 3 minuten, net tekort om nog een snellere tijd te noteren.<br /> <br /> <br /> Zondagmorgen tijdens de warming up viel alles wel op zijn plaats en reed ik direct 0,7sec. van mijn tijd af. Hierdoor kwam ik op een 1.42,4 uit. Ik klaagde nog wel over grip aan de achterkant maar dit werd snel opgelost door Pa. ‘Je hebt een papwiel’ zei die (Zuid-Afrikaans voor een lekke band). Het ventiel was lek waardoor er nog maar 1bar luchtdruk in m’n achterband zat, dat gaf dus alleen maar extra moed voor de race!<br /> <div><br /> </div>
De wedstrijd begon rond 1 uur. Mijn start was goed en ik dook als tweede de eerste bocht in, strak in het achterwiel van Jerry van de Bunt. Bij het uitkomen van de vierde bocht wist ik Jerry direct te passeren waardoor ik de kop van het veld overnam. Ik dacht bij mezelf gas erop, knallen en continue ronden blijven rijden. Dit lukte aardig want ik reed ronde op ronde in de 1.41 laag, hierdoor wist ik de concurrentie aardig af te schudden. Bo Bendsneyder was eigenlijk als enige in staat om strak in m’n achterwiel te blijven maar een poging tot de eerste plaats wist hij niet te maken. Spannend bleef het hierdoor tot de laatste meters. <br /> <br /> We kijken terug op een mooie en sterke race, door de juiste afstelling liep de TKR moto3 als een kogel en wisten we samen de hoogste trede van het podium te behalen!! We richten ons nu op de volgende wedstrijd voor het Duits kampioenschap op het circuit Schleizer Dreieck, welke plaatsvindt op 2 t/m 4 augustus.<br /> <br /> Verder gaat onze dank natuurlijk uit na alle sponsoren en supporters, zonder jullie steun hadden we deze prestatie niet kunnen maken. Bedankt !!