De trainingen op Mettet waren zeer geslaagd. Een geweldig circuit, echt wat voor de Bakker RMZ. Veel korte bochten en een geweldige afdaling in de vorm van een chicane. De motor hield zich goed en hebben wat met het rijwielgedeelte geexperimenteerd. Iedere sessie ging ik steeds een stukje sneller. Er zou op 5 september een wedstrijd voor het ONK 125 verreden worden. Omdat het circuit een deel van ze afspraken niet na kwam is deze wedstrijd afgelast. Ze zijn nog op zoek naar een alternatief. Ik ben benieuwd!

Afgelopen woensdag afgereisd naar het mooie circuit Oschersleben voor de 3de en 4de wedstrijd in de UEM Supermono cup. Donderdag was er gelegenheid om te trainen. Helaas vielen de twee trainingen letterlijk in het water. Õs Ochtends had het geregend en er zouden drie klasses voor ons rijden. Dus we hoopte dat die de ideale lijn droog reden. Maar het was te koud en te nat dus kozen we om op regen banden de training aan te vangen. In de tweede training was het half half. Net te nat voor slicks en eigenlijk te droog voor regenbanden. Geen risico genomen en op regen banden hard proberen te gaan. Helaas begon de motor te stotteren op hoge toeren. Dus we zijn vroegtijdig gestopt om het probleem te zoeken.<br /> <br /> Kwalificatie 1: 1:44.640 <br /> Het was droog maar het stotteren was duidelijk niet opgelost, maar ik besloot er van te maken wat er in zat. Ronde naar ronde ging het beter maar het probleem bleef toch roet in het eten gooien. Diverse keren binnen gekomen om toch even alles te checken. Tijdens de kwalificatie ging ik toch een beetje zoeken met het gashandle of hij het bij sommige standen wel of niet had. Met de 1:44.640 was ik nog lang niet tevreden. Dus we hebben alles op alles gezet om het probleem te vinden.<br /> <br /> Kwalificatie 2: 1:41.197 <br /> Nog steeds hadden we het stotteren niet onder controle. Maar ik negeerde het probleem en wou gewoon hard gaan. Dat werkte eigenlijk best goed ondanks het probleem. Ik ging nog steeds iedere ronde harder rijden. Ik kon op een gegeven moment aanpikken bij wat dikkere monoÕs en dat hielp. Ik had iets om naar toe te rijden en bij te blijven. De laatste vijf rondes heb ik alleen gereden en in de één na laatste ronde resulteerde dit in de 1:41.197. Een duizendste langzamer dan de fransman Jocelyn Henry op zijn Honda XR 650. Dik tevreden met de ronde tijden en de progressie mochten we zondag van een 14de plek starten. Er stonden maar liefst 34 monoÕs gekwalificeert. Een goed gevuld veld dus.<br />

Race 1: 15de <br /> Och Och Och wat een slechte start. Ik viel volledig terug naar het achterveld. De dikke monoÕs vlogen me om de oren en het regende ook nog eens hard. Niet mijn ding, regen. In de eerste bocht bekeek ik het allemaal een beetje en voelde het rustig aan. Het stotteren was verholpen en in de tweede bocht had ik al weer vijf man te pakken. Ik zette mijn opmars rustig voort over het vloeiende circuit van Oschersleben. Helaas een rode vlag situatie door twee crash partijen waar diverse rijders bij betrokken waren. Een herstart en een wedstrijd over 8 rondes waren het gevolg. Deze start was al beter en zat in het midden veld. In de laatste drie rondes nog een mooie strijd met Micheal Viravongsa om de 15de plek wat ik in mijn voordeel afsloot.<br /> <br /> Race 2: 23ste <br /> De baan was nog steeds nat, maar het regende niet meer. De start ging perfect al viel ik terug naar de 16de plek maar dat was acceptabel. Ik was onmiddellijk in strijd met Eric van de Starre op zijn Ducati mono. Ik moest het hebben van de hogere bochten snelheid en hij won het weer op topsnelheid. Dus dat hield in dat ik hem soms buitenom moest inhalen. Dat is natuurlijk een risico vanwege de toch redelijk natte conditie van de baan. Nadat ik Eric definitief gepasseerd was opende ik de jacht op Erwin Hangoebl en Emilliano Lazzarini. Ik dacht het op de zelfde manier te doen als met Van de Starre. Iets te overmoedigd mischien en het toch willen proberen resulteerde in een flinke schuiver regel recht het natte gras in. De motor liep nog dus snel op staan en de motor oppakken. Snel naar de pitstraat terug gekeerd en mezelf verlost van wat carbon kuip brokstukken. De race hervat zonder kuip en evengoed als 23ste over de finish op twee ronden achterstand van de winnaar.<br /> <br /> Komend weekend gaan we aan de bak in de opstap naar de 125 Grand Prix klasse, het Duitse IDM. Ik kijk er echt naar uit om mee te doen in dit volle en strijdlustige veld.