Home Algemeen Column: Peter Bom over zijn eerste kennismaking met de Moto2

Column: Peter Bom over zijn eerste kennismaking met de Moto2

0

Peter Bom was vanaf het seizoen 2000 tot aan het einde van het seizoen 2005 als data engineer betrokken bij het Ten Kate Honda Team waarna hij in 2006 ging werken voor het officiële Ducati Team in het AMA Superbike kampioenschap. Vanaf het seizoen 2007 is Bom betrokken geweest bij het inmiddels gestopte Yamaha World Supersport team.

Na het stoppen van het Yamaha World Supersport Team heeft de inwoner van het Drentse Nijeveen een uitdaging gevonden in het nieuwe Moto2 kampioenschap waar hij bij het Duitse Kiefer Team als crewchief en data engineer aan de slag zal gaan.

Bom, die naast zijn werkzaamheden in de paddock sinds 2007 ook officieel importeur is van het merk 2D datalogging systems, zal de bezoekers van deze site het komende seizoen regelmatig een kijkje achter de schermen gunnen in de Moto2 paddock middels het schrijven van een aantal columns.

Column:
De kop is er af. De afgelopen week ben ik in Spanje voor het eerst aan het werk geweest met mijn nieuwe team, Kiefer Racing. Er was heel veel nieuw voor mij. Met de teameigenaren, de broers Kiefer, had ik eerder kennis gemaakt maar de rest van het team, dus de technici, de rijders, de begeleiders en ook de motoren en zelfs een circuit (Barcelona) waren allemaal totaal nieuw, kortom, aan nieuwe indrukken geen gebrek. Niet dat het team zelf nieuw is, Kiefer Racing is namelijk al een jaar of 8 actief in de 125 en 250 cc Grand Prix’s maar toch hebben ook zij een grote verandering ondergaan door deze winter de stap naar de nieuwe Moto2 (de opvolger van de 250 cc klasse) te maken. Deze motoren verschillen enorm van de Aprillia’s waar het team normaliter mee actief is en dat leidde tot het vertrek van drie technici die besloten dat zij liever aan een tweetakt machine willen blijven werken.

Iets meer over de Moto2:
Zoals de meeste onder ons inmiddels wel begrepen hebben wordt in de Moto2 gebruik gemaakt van een eenheidsmotor, in dit geval de motor van een Honda CBR 600, uitgerust met enkele HRC spullen en een slipper clutch van Suter. De motoren zijn eigendom van de Dorna (organisator van de GP’s) en worden bij aanvang van elk officieel Dorna evenement uitgereikt aan de teams. De gebruikte ECU is een heel gewoon Honda kit onderdeel die alleen over wat mapping mogelijkheden, een shift light en een pitlane speed limiter beschikt. Geen ingewikkelde traction control, anti wheely controle of launch assistence dus. Naast de motoren en de ECU is er ook een eenheid data recording systeem voorgeschreven en een eenheidsband. De data recording komt van 2D en is voor GP begrippen vrij eenvoudig, feitelijk vrijwel gelijk aan wat ik in Nederland verkoop voor de ONK rijders. De banden komen van Dunlop die hiervoor al vrijwel de gehele 125 en 250 cc klasse van rubber voorzag.

Wat voor de teams zelf overblijft is het bouwen of kopen van een compleet rijwielgedeelte met wielen, remmen, vering, kuip etc. De verwachting is dat de officiële motorblokken zo’n 5 tot 10 pk minder gaan leveren dan een volledig getunde Supersport, daartegenover staat echter weer een wel heel laag minimum gewicht van 135 kg tegenover 158 kg in de Supersport. 

Het doel is duidelijk: Een betaalbare opstapklasse naar de MotoGP waar de rijders en teams ervaring kunnen opdoen in het afstellen van een stijf en licht prototype rijwielgedeelte zonder dat ze voordeel kunnen halen uit extra dure elektronica of motortuning.

De Moto2 racers zijn rasechte prototypen en lijken qua techniek verdraaid veel op een MotoGP racer, ook de hoeveelheid afstelmogelijkheden aan het chassis doen niet onder voor die van een MotoGP fiets en zelfs de schreeuw uit de vrijwel ongedempte titanium uitlaat doet er niet veel voor onder. Allemaal leuk en aardig hoor ik u zeggen maar hoe zit het dan met de rondetijden, maakt zo’n Moto2 ding nou alleen maar meer herrie of gaat het ook werkelijk sneller als een World Supersport machine? Behalve de verwachte 10 pk minder en de beperkte elektronica heeft de Moto2 racer immers veel potentieel, tel maar na: 23 kg lichter, magnesium wielen, GP voorvork, prototype remmen, minder geluid demping, meer chassis verstelmogelijkheden ( balhoofdhoek, swingarm scharnierpunt, wielbasis) en slicks. Mijn verwachting is dat de Moto2 wel degelijk sneller zal zijn als de huidige Supersport klasse. Alleen gaat dat nog wel even duren, op het moment is een World Supersport motor nog een tikkie sneller. Dat heeft alles te doen met ontwikkelingstijd. De top World Supersport motoren zijn over de afgelopen jaren doorontwikkeld tot een hoog niveau terwijl de Moto2 motoren nog aan het begin van hun ontwikkeling staan. Een ontwikkeling die bovendien niet bepaald geholpen wordt door de economische situatie (laat beginnen met testen) en de weersomstandigheden ( weinig goede testdagen).

In mijn volgende column meer over de eerste testen en het werken met de Moto2 machines.