Afgelopen weekeinde werd alweer de tweede wedstrijd voor het Open Nederlands Kampioenschap verreden. Ditmaal deed het circus zich aan in het Gelderse Hengelo, waarop men op het stratencircuit kon laten zien wie de meeste snelheid in de benen had. Na wat moeizaam verlopen trainingen spetterde onze coureur Jan Roelofs, door de hele wedstrijd te vechten tegen de Aprillia van Gevers. Helaas werd deze strijd in het nadeel van Jan beslecht en eindigde hij na een spannende wedstrijd op een welverdiende 3e plaats.
De eerste vrije training stond al om kwart over acht gepland zodat er gedurende de dag niet de gebruikelijke twee maar zelfs drie trainingen verreden konden worden. Dat was dus voor het hele team vroeg op om alles tijdig voor het begin van deze training klaar te hebben. Deze vrije training werd gebruikt om de baan te verkennen en de Honda goed in te rijden. Deze 25 minuten lange training werd onder een temperatuur van 11°C en een matige wind verreden. Al snel werd duidelijk dat de baan nog erg smerig was, en weinig grip bood. Jan eindigde deze vrije training op een derde positie.
De tweede training en tevens de eerste kwalificatietraining werd vlak voor de middag rond de klok van elf uur verreden. De temperatuur was met een paar graden gestegen naar 15°C, maar de matig wind deed het nog wat frisjes aanvoelen. Tussen de beide trainingen werd door de monteurs alles nog even gecheckt, om er zeker van te zijn dat de motor optimaal kon presteren tijdens deze eerste kwalificatietraining. Gedurende deze training ondervond Jan enige problemen met de afstelling van de versnellingbak. Voornamelijk de eerste versnelling was een probleem. Deze stond zo afgesteld dat hij in sommige bochten te hoog in toeren zat en in enkele te laag. Zodoende verloor hij bijna in elke bocht wat kostbare tijd zodat Jan niet verder kwam dan een voorlopige derde plaats, maar wel met een behoorlijk gat naar de kop van twee seconden.
De derde en beslissende kwalificatietraining werd s’middags iets voor drie uur verreden. Tussen de beide kwalificatie training werd flink nagedacht over de mogelijkheden om de versnellingbak goed aan te passen op de verschillende bochten. Het moeilijke van dit circuit is dat er een groot verschil is tussen de hoogste en laagste snelheid. Dit maakt het extra moeilijk om een goede en vooral bruikbare versnellingsbak uit te rekenen die ook nog te maken is met de tandwielen die voorhanden zijn. Uiteindelijk werd na lang wikken en wegen een gok gemaakt door de opzet van de versnellingsbak compleet om te gooien. Tijdens de training merkte Jan dat de versnellingen op een dermate manier uitkwamen dat hij andere lijnen moest rijden om tot snelle tijden te komen. Nadat Jan dit door en onder de knie had werd aangezet voor een paar snelle ronden, hierbij verremde Jan zich ook nog een keer waardoor kostbare tijd en een snelle ronde verspeeld werd. Na gedraaid te hebben wou hij nog één maal aanzetten voor een snelle ronde, maar helaas kwam Jan net te laat over de start en finishlijn en werd als eerste afgevlagd. Jammer, want er had zeker nog meer in gezeten. Jan eindigde deze training wederom op een derde plek, maar ditmaal was het gat naar de kop gehalveerd wat enigszins perspectief bood voor de wedstrijd.
Na de warm-up training op de zondagochtend stond Jan rond de klok van drie uur aan de start van de tweede wedstrijd van het jaar. Tussen de warm-up en de wedstrijd was er nog flink gesleuteld door de monteurs omdat de motor naar hun idee nog niet optimaal liep. Lang werd er gezocht naar de oorzaak en uiteindelijk werd deze ook gevonden zodat bij het warmdraaien er weer een flinke knal in de motor zat. Na de verkenningsronde had Jan nog even overleg met de technische staf en wist meteen al op te merken dat de motor duidelijk meer kracht had.
Vol vertrouwen ging Jan van start, en dook als tweede achter lokale held Hans Smees de eerste bocht in. Op het einde van het rechte stuk wat volgde kwam echter de Belg David Drieghe langszij en stopte Jan enigszins af zodat Smees direct al een gaatje kon slaan. Na de Belg weer gepasseerd te hebben kon de jacht geopend worden op Smees, maar die had ondertussen al een dermate groot gat geslagen dat dat een onmogelijke opgave was geworden. Gewoon voluit blijven gaan en de tweede plaats blijven behouden was nu de het belangrijkste. Echter kwam in derde ronde ook Gevers op het rechte stuk langszij, waardoor Jan terugverwezen werd naar een derde positie. Hier ging hij niet mee akkoord en klampte tandenknarsend aan bij Gevers. Op de rechte stukken kon Gevers telkens enkele meters weglopen, maar bij het aanremmen en bochten reed Jan elke keer het gat weer dicht. Dit leidde bij Gevers tot enige frustraties omdat hij dacht makkelijk weg te rijden van Jan. Bijna elke ronde keek hij daarom ook weer achterom of hij een gaatje had geslagen, maar telkens zat Jan in zijn uitlaat.
Nadat Gevers enkele ronden voorop had gereden vond Jan het jagen mooi geweest en wist hem te passeren zodat hij nu de gejaagde was. Jan schroefde het tempo nog wat op om zo zelf te proberen zich los te rijden van Gevers. Dit bleek ook voor hem een onmogelijke opgave en werd ook na enkele ronden voorop te hebben gereden op het rechte stuk weer gepasseerd door Gevers. Jan besloot zijn hoofd koel te houden en te volgen tot in de finale van de wedstrijd. Dit lukte goed, echter bij het ingaan van de laatste ronde kwamen de twee kemphanen een achterblijver tegen die door Gevers goed te passeren was maar waarop Jan zich dood remde. Hierdoor ontstond een klein gaatje wat moeilijk zou worden om dat in één ronde weer dicht te rijden. Dit lukte Jan bijna en hij probeerde het dan ook nog bij het aanremmen van de laatste bocht, maar later dan laat remmen ging ook voor hem niet en schoot achter Gevers iet wat rechtdoor zodat de snelheid in de laatste bocht helemaal weg was en tevreden moest zijn met een tweede plaats.
Na afloop van de wedstrijd was Jan tevreden met de gereden wedstrijd, het was alleen jammer dat hij na die mooie strijd helaas die tweede plek door toedoen van een achterblijver niet toe kon eigenen.